Fundacja Nasze Futrzaki- dołącz do nas by pomagać zwierzętom

„Przywiążmy sznur petard do ogona tego psa. To będzie świetna zabawa zobaczyć go biegającego w przerażeniu!” Słyszałem, jak dwoje dzieci na ulicy chichotało z zachwytu. Zatrzymałem się z przerażeniem i wygłosiłem im coś, co uważałem za rozdzierającą duszę przemowę, na temat życzliwości dla zwierząt, tylko po to, by zobaczyć, jak chichoczą i uciekają.

Kilka dni później matka jednego z tych dzieci wdała się w gorącą dyskusję o to, jak bezpańskie psy powinny być natychmiast wyłapywane, ponieważ jeden stary, bezpański pies szukał schronienia przed słońcem pod drzewem, w pobliżu jej domu.

Dla porównania, był to dom mojego sąsiada. Każdego ranka widziałem, jak mój sąsiad zabiera swojego małego psa na przejażdżkę po mieście, ponieważ „Crazy uwielbia te przejażdżki”, jak mówi. „Więc przed wyjściem do pracy zawsze zabieram ją na przejażdżkę”. Ich pies był ich drugim dzieckiem. Ich dom był bardzo szczęśliwy i zawsze z przyjemnością spotykałem ich w drodze do domu. Pewnego późnego wieczora widziałem, jak ich syn zorganizował weterynarza, aby przyszedł i odszukał bezpańskiego psa, który został ranny i krwawił.

Dwa różne domy z dwoma różnymi rodzajami dzieci i z pewnością bardzo odmienną kulturą rodzinną. To właśnie sprawiło, że zaczęłam się zastanawiać, czy ważne jest wpajanie dzieciom empatii dla zwierząt od najmłodszych lat.

Jedno było pewne – opieka nad zwierzętami dała dzieciom doświadczenie z pierwszej ręki, jak mniej myśleć o własnych potrzebach, a bardziej skupiać się na potrzebach innych, zarówno ludzkich, jak i nieludzkich. Te dzieci z pewnością były znacznie bardziej świadome i świadome swojego otoczenia i okazały się znacznie bardziej opiekuńcze jako członkowie rodziny.

Opieka nad chorym psem oznaczała, że z pewnością mogliby zaopiekować się też chorym rodzicem i wiedzieli, jak to zrobić.

Empatia dla zwierząt pomaga dzieciom zrozumieć odpowiedzialność. Kiedy robią wszystko, co w ich mocy, aby chronić zwierzęta, znajdują w sobie siłę, by wziąć odpowiedzialność za dom, swój dobytek i innych członków rodziny. Mają większe poczucie „Mogę to zrobić”, jestem zdolny.

Ale co najważniejsze, widzę, że dzieci, które są empatyczne dla zwierząt, są szczęśliwsze. Wydaje się, że cieszą się z więzi, jaką nawiązują ze zwierzęciem, które mimo, że nie mówi tym samym językiem, jest w stanie odwzajemnić miłość, przywiązanie i lojalność. W jakiś sposób ich świat wydaje się szczęśliwszym miejscem. Z pewnością wychowywanie dzieci w taki sposób, aby były empatyczne w stosunku do zwierząt, jest dla nich dobre i działa na korzyść ich rodzin i społeczeństwa.

Jak więc zabrać się do wzbudzania wśród dzieci empatii do zwierząt? Oto kilka kroków, które wydają się działać w wychowaniu mojego dziecka:

Skoncentruj się na opowiadaniu, które pokazuje delikatną stronę zwierząt. Powstrzymaj się od przedstawiania zwierząt jako krwiożerczych, niebezpiecznych stworzeń, które należy oswoić.
Znajdź sposoby na interakcję dzieci ze zwierzętami, które żyją wokół ciebie, na przykład postaw miskę z wodą dla ptaków na tarasie lub balkonie. Miej „wiewiórczą restaurację”, w której zostawiasz im orzechy w misce.
Zachęć dzieci do przejmowania odpowiedzialności za otaczające je zwierzęta. Daj im odpowiedzialność za zabawę z psem rodzinnym przez 20 minut dziennie lub zaadoptuj bezdomnego kota, zostawiając mu regularnie karmę. Pomoże im to zbudować więź, w której będą cieszyć się odwzajemnieniem ze strony zwierzęcia.
Jako osoba dorosła sama traktuj zwierzęta dobrze. Wszyscy wiemy, że dzieci idą ścieżką, którą wybrali rodzice/dorośli.

Korzyści wynikające z zaledwie kilku prostych kroków pomagają dzieciom rozwinąć życzliwe serca i szczęśliwsze dusze. A przede wszystkim nasze społeczeństwo i świat staną się lepszym miejscem do życia, jeśli dzieci będą wychowywane w duchu empatii. Czy jest coś lepszego do nauczenia na początku niż nauka empatii wobec zwierząt?

Czytaj dalej na NaszeFutrzaki:

Artykuł powstał dzięki strawindia.org